باز باران و بهاران با زمزمه شهر شعف از راه رسید و باز بشارت آبشار ، مضمون غزل سبز ساقیان بهاری شد .

این روزها شکوفه ها ایات حیات را تلاوت می کنند و نسیم سحر ، سبزه های نورسته را به سماع ووجد می خواند .

پیاله گل ها شراب هوشیاری به اهل راز تعارف می کنند و گیسوان طلایی خورشید بر شانه های ستبر زمین آویخته شده و گرمای مهر بر قنوت شاخه ها ی طراوت می ریزد .

سلامِ بهاریان سبزینه ی دل بر بهار ،که اعجاز هماره هستیست چرا که  بهار ، عشوه عرش است برای ساکنان خاک . قصیده ی رسای معرفت است برای مقیمان مدینه فطرت .

بهار ، ایتی از حشر است و عبرتی برای دلبستگان خزان . برگی از صحیفه بهشت است و شاخه ای از طوبای بهشتیان .

 بهار نافله ارض است و قیام سر و رکوع یاس و قنوت لاله و سجود نرگس و تشهد شمشاد و سلام سپیدار .

بهار احرام سبز عندلیب است و رمی سرمای دی ؛ حماسه احساس است و هجوم سپاه سپیده ، پس پنجره دل به روی ملایمت صبای بهاران و نشاط نوروز بگشاییم و همراز با هزاران به ضیافت رویش برویم .

چشمه عنایت یار ،دوباره جوشیدن گرفت و مهمانان لطف دلدار فزونی یافت و تنفس مسیحایی صبح ، بارانی از کرامت و عطری از عطا را به ارمغان آورد ؛ خوشه های خوشگوار رحمت ملکوت بر تاک های بوستان زمینیان رویید ، چشم و چراغ خاکیان آمد و رونق باغ فرارسید و ستاره های سبز آرزو به خاک ، رجعت اغازیدند و زمین ، آذین شد .

بهاران ، سروش سماواتیان و غوغای گلرخان رویش ، خجسته باد .