همه ساله با شروع ماه محرم ،عالم را یک بغل حزن و اندوه در بر می گیرد و ذکر یاحسین (ع)ورد زبان ها می شود و قطرات اشک ، جان و دل را صیقل می دهد و داستان شرمندگی آب و طفل رباب نقل مجالس می شود .
بیایید در آستانه این ماه ، از زبان فرزندش به محضرش سلام عرض کنیم :
سلام بر کسی که در راه خدا بر داغ ها و مصائب فراوان صبر نمود .
سلام بر مظلومی که تنها و بی یاور گردید و پشتیبانش خداست .
سلام بر صاحب قبه بلند مقام .
سلام بر کسی که جبرئیل به اوافتخار می کند .
سلام بر کسی که میکائیل به گهواره جنبانی و ثنا خوانی اش سر افرازست .
سلام بر کسی که احترامش را شکستند و احترامش را ( ظاهرا ) از بین بردند .
سلام بر کسی که شربتمرگ با طعم نیزه و شمشیر به کامش ریختند .
سلام بر دندان کوبیده شده ات با چوب خیزران و چوب دستی عبیدالله .وسلام بر سر مقدست که بر فراز نیزه عدوان زده شد.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
یادتان نیست نوشتید بیا؟! آمده ام
بگذار بگویم قد قامت الصلوة...
گناهانم را بریز، آبرویم را نه!
دستان خالی...
گیرم حسین دق نکند اینچنین ولی...
یوسف گمشده ی اهل حرم
آقا شرمنده ایم...
چهل روز بی پدری
مانده ام وقتی ماندنت را می بینم!
آه کوفی، شامی، شمر،حرمله
من، تو، او...\ و عجل لولیک الفرج\
نامه ای سرگشاده
شنوای آرام
چه امام زاده ای!
[همه عناوین(86)][عناوین آرشیوشده]